Live-recensies

In de Ziggo Dome gaf U2 een verrassende, onvoorspelbare show die inhoudelijk en qua entertainment alle kanten op schoot, maar toch heel erg U2 bleef.

Op zijn zestigste blijft Paul Weller zichzelf vernieuwen en uitdagen. Met een zeskoppige band gaf ‘the Modfather’ een indrukwekkend akoestisch concert in TivoliVredenburg.

In een veel te krappe Melkwegzaal bewees Miles Kane dat hij veel meer is dan de helft van The Last Shadow Puppets.

Heel veel verschilde het optreden van Jeff Lynne’s ELO in de Ziggo Dome niet van de show in dezelfde zaal in 2016. Reden tot klagen gaf het allerminst, want opnieuw werden de hits gloedvol uitgevoerd.

In Koninklijk Theater Carré keek Dionne Warwick terug op haar imposante 58-jarige carrière. Het gevoel en de techniek die tijdens het optreden naar voren kwamen, waren van de hoogste klasse.

Er zijn van die muzikanten die hun repertoire op het podium telkens opnieuw lijken uit te vinden. Jonathan Wilson is daar een van, zo bleek in een volle oude Melkwegzaal.

Martin Turners versie van Wishbone Ash deed het Arnhemse poppodium Luxor Live aan voor een ‘trip down memory lane’.

Nick Masons nieuwe project Saucerful Of Secrets staat in het teken van het vroege Pink Floyd-werk. Lukte het hem om de magie van zijn oude band te doen herleven?

Het festival Once In A Blue Moon in het Amsterdamse Bos stond in het teken van heel veel Amerikaanse rootsmuziek die in al zijn variatie goed bij elkaar paste: van Seasick Steve tot David Crosby.

The Waterboys kwam naar Paradiso om welgemeend te vieren hoe mooi muziek en het leven kunnen zijn. Het werd een avond vol verleiding, humor en verwarring.