Al sinds de ‘reünie’ van Pantera in juli 2022 werd aangekondigd lopen de meningen hierover sterk uiteen. Het stemmetje in je hoofd dat zegt ‘Mag deze veredelde coverband zich wel Pantera noemen?’ werd in de AFAS Live voor de tweede maal in anderhalf jaar tijd het zwijgen opgelegd met een vulgair staaltje machtsvertoon.
Nadat Pantera begin jaren negentig doorbrak met het album Cowboys From Hell stootte het Texaanse kwartet met opvolger Vulgar Display Of Power (1992) door naar de top van de metalscene. De hoes toont in close-up hoe iemand uitbundig op zijn bakkes geslagen wordt, en vooral de eerste helft van de plaat was ook een enorme optater. Gitaarwonder ‘Dimebag’ Darrell Abbott grossierde in vette riffs en onnavolgbare solo’s op een double bass-bommentapijt van zijn broer Vincent ‘Vinnie Paul’ Abbott op drums, en het lekker mee te brullen gegrom van frontman Phil Anselmo maakte het feestje compleet. Zo lang duurde het feest echter niet, want de drie opvolgers haalden nergens het niveau van de instant-klassieker Vulgar Display Of Power en al snel begon de klad erin te komen. In 2001 gooide de band het bijltje erbij neer, waarna de gebroeders Abbott verdergingen met een nieuwe band genaamd Damageplan.
Onwaarschijnlijke reünie
Tijdens een optreden van Damageplan in december 2004 werd Dimebag echter doodgeschoten door een gestoorde fan. Boze tongen beweerden dat de moordenaar tot zijn daad aangezet was na het lezen van een interview met Anselmo, die zei dat Dimebag een pak slaag verdiende. Hierna leken de kansen op een Pantera-reünie nihil, maar toch doken er om de paar jaar geruchten op dat de overgebleven bandleden een optreden of tour zouden doen als eerbetoon aan Dimebag, met Zakk Wylde op gitaar. Een voor de hand liggende keuze, want niet alleen heeft Wylde met zijn strakke riffs en losgeslagen solo’s vol boventonen een speelstijl die niet al te ver van die van Dimebag afligt, ook waren deze bebaarde drinkebroers de beste vrienden. Vinnie Paul heeft echter altijd de boot afgehouden en heeft het tot zijn dood door hartfalen in 2018 nooit meer bijgelegd met Anselmo.
Intussen veroorzaakte Anselmo de nodige controverse door in januari 2016 aan het einde van een concert stomdronken ‘White power’ te roepen en er een Hitlergroet bij te doen. In het Amerika van 2025 krijg je dan zowat meteen een baantje in het Witte Huis aangeboden, maar in 2016 was dat ook in de VS nog not done. Anselmo ging door het stof en verklaarde dat ’ie het allemaal niet zo bedoeld had. Ook al leek het meer een gevalletje ‘eens een lompe hork, altijd een lompe hork’ dan dat er echt racistische bedoelingen achter zaten, het incident achtervolgt hem tot op de dag van vandaag.
‘For the brothers?’
In 2022 kwam dan toch de aankondiging dat Anselmo en bassist Rex Brown weer onder de naam Pantera gingen optreden: een eerbetoon ‘for the brothers’ met instemming van de nabestaanden van de Abbotts. Inderdaad met Zakk Wylde op gitaar, en met Charlie Benante van Anthrax op de drums. De aanwezigheid van Benante sterkte wel het vermoeden dat Anselmo toch niet zo antisemitisch is, want dit slagwerkzwaargewicht komt immers uit een band met de Joodse slaggitarist Scott Ian als oprichter en blikvanger. Wel is de keuze voor Benante enigszins riskant, want hoe goed ’ie ook is, hij is wel blessuregevoelig. In de afgelopen twaalf jaar moest de drummer al meerdere tours van Anthrax aan zich voorbij laten gaan omdat hij last had van carpal tunnel syndrome, een aandoening aan de fijne gewrichtsbotjes in de handen – iets waar drummers vaker last van hebben.
Maar tot dusver gaat gelukkig alles goed met Benante en is deze nieuwe incarnatie van Pantera alweer drie jaar aan het toeren. Zo deed deze tribute-tour in juni 2023 ook al AFAS Live aan, waarvoor een kaartje toen 84 euro kostte. Toen was de zaal helemaal uitverkocht, vanavond is dat met een bezettingsgraad van ongeveer tachtig procent niet het geval. Dat kan met de ticketprijs te maken hebben, want ditmaal moeten de fans 100,80 euro neertellen. Pantera beweert dan wel deze tour ‘for the brothers’ te doen, met zulke prijzen is het toch moeilijk je aan de indruk te onttrekken dat de band het ook wel ‘for the dollars’ doet. Zeker ook vanwege het feit dat er bij de merchandise stand zowel Pantera-merchandise van wijlen de broers Abbott als van Zakk Wylde wordt verkocht. Vooral de ‘2025 Tour’-shirts van Dimebag en Vinnie Paul zijn op het randje.
Waardige vervangers
Voorafgaand aan het optreden zijn er dus genoeg dingen om je druk over te maken, maar vooral de vraag ‘Zouden de gebroeders Abbott dit gewild hebben of liggen ze te tollen in hun graf?’ overheerst. Deze tribute-uitvoering van Pantera moet wel héél goed zijn om die wrange smaak weg te halen. Maar dat is deze band al meteen vanaf openingsnummer A New Level. Frappant genoeg zijn juist de invallers de smaakmakers.
Aan Benante is het helemaal besteed om de denderende drumsalvo’s van Vinnie Paul retestrak af te vuren en Wylde is met zijn spetterende solo’s een waardig vervanger van Dimebag. Voor de tweede keer in zijn carrière staat hij in de schoenen van een overleden gitaarheld (hij speelde jarenlang de nummers van Randy Rhoads in Ozzy Osbourne’s band). Met verve, want Wylde is de ster van de show. Dit gitaarbeest is dusdanig op dreef dat hij regelmatig door blijft soleren als een nummer al is afgelopen.
En hoe doen de originele leden het intussen? Bassist Brown, die inmiddels sprekend op acteur Steve Buscemi lijkt, is opvallend mager geworden, waardoor het contrast met spierbundel Wylde des te groter is. Frontman Anselmo is niet eens zo beweeglijk – door jarenlange rugpijnen is hij nogal een houten klaas geworden – maar brullen kan hij nog als de beste. Wel laat hij erg veel refreinen aan het publiek over en klinkt hij iets minder goed tijdens This Love en Floods, de enige twee nummers waarbij hij echt moet zingen in plaats van grommen. Dat doet allemaal niks af aan de feestvreugde want de muziek doet het werk. Het publiek vindt het allemaal fantastisch en maalt er duidelijk niet meer om of hier nou een coverband staat of niet, want het staat allemaal als een huis.
Stemmetje in je hoofd wordt het zwijgen opgelegd
En toch, zegt dat stemmetje in je hoofd, het staat allemaal als een huis dankzij die monsterlijke riffs van Dimebag Darrell en die vette drumpartijen van Vinnie Paul. En die zijn er niet meer. Maar dit noemt zich wel Pantera. Zo is het toch een beetje alsof je naar Van Halen staat te kijken zonder Eddie en Alex. Dan zouden de nog immer toerende Sammy Hagar en Michael Anthony zich ook gewoon Van Halen kunnen noemen, op dat dingetje met de achternaam na dan. De vraag dient zich inderdaad aan waarom gekozen is voor de originele bandnaam, als het om een tribute-tour gaat. Zeker aangezien deze ‘tribute-reünie’ mede is opgezet door de beruchte en gehaaide manager Doc McGhee (Google maar eens ‘Moscow Music Peace Festival’ om een idee te krijgen) is het niet onaannemelijk dat er uit commerciële overwegingen voor de oorspronkelijke bandnaam gekozen is.
Maar dan knalt Pantera Mouth For War erin en dan doet dit er allemaal niet meer toe. Wat maakt het uit hoe de band heet als er met zoveel bezieling gespeeld wordt? Verzetten is zinloos. Helemaal als na een klein uur prijsnummer Walk ingezet wordt. Hier staat gewoon een heel strakke liveband, iets wat over het echte Pantera niet altijd gezegd kon worden. Je kon ze in bloedvorm treffen, maar soms maakten ze er een zooitje van. Zo waren ze bij een optreden in de Vereeniging in Nijmegen in oktober 1994 zo dronken, stoned, of stronken dat Cowboys From Hell meerdere malen opnieuw ingezet moest worden voordat ze het goed hadden. Op dat soort fratsen zal de geoliede machine die Pantera nu is niet te betrappen zijn.
Ironie ten top
Het is eigenlijk de ironie ten top: juist doordat de muziek die Dimebag Darrell en Vinnie Paul hebben gemaakt zo vet is, komen de overgebleven bandleden er prima mee weg om zonder deze twee oprichters onder de naam Pantera op te treden – met dank aan twee waanzinnige invallers. Het zou misschien niet moeten mogen, deze ‘reünie’, maar ze doen het toch. En wat doen ze het strak. Als Pantera de komende jaren zo moddervet door blijft denderen als vanavond, zullen ze ook de volgende keer weer over alle gewetensbezwaren heen walsen. Maar een iets minder bespottelijke ticketprijs zou dan wel fijn zijn.
Pantera in AFAS Live, Amsterdam
Gezien op dinsdag 28 januari 2025
Foto’s door Femme von Steel
0 Reacties