The London Souls in Paradiso

Keiharde Led Zeppelin-achtige riffs, catchy hooks, jazzy improvisatie, sixties-invloeden en heel veel energie. Dat is een show van The London Souls in een notendop. De band uit New York speelde de afgelopen dagen voor het eerst op Nederlandse bodem. Eerst was Bospop aan de beurt en gisteren dan de kleine zaal van Paradiso. Een plek waar Coldplay en alt-J, om maar wat te noemen, ook begonnen zijn. In die kleine zalen zijn ook deze heren volledig in hun element, want al jaren speelt The London Souls het New Yorkse clubcircuit plat tot er een buzz ging ontstaan…

Die buzz leidde zelfs tot het contact met de legendarische producer Ethan Johns (werkte o.a. met Paul McCartney, Crowded House, Crosby, Stills & Nash) en de debuutplaat van The London Souls werd meteen maar even in de Abbey Road-studio opgenomen. Na deze droomstart sloeg begin 2012 echter het noodlot toe: zanger/gitarist Tash Neal zat in een New Yorkse taxi, maar die werd keihard geramd door een andere auto. Gelukkig herstelde de gitaarvirtuoos snel en hoewel je nog kan zien dat zijn hoofd flink beschadigd is geweest, is zijn muzikaliteit absoluut niet verdwenen.

Samen met drummer/zanger Chris St. Hilaire (type Frank Zappa, maar zijn gezicht heeft ook wel wat weg van een jonge George Harrison) staat de volledig herstelde Tash als vanouds op het podium. Een bassist is er inmiddels niet meer bij, maar het duo speelt dermate energiek en groovy dat je die eerlijk gezegd ook niet direct mist. The London Souls is een duo met pakkende liedjes, maar die kunnen op het podium gepaard gaan met een orkaan aan geluid. Van de vergelijkingen met The Black Keys en The White Stripes worden ze wel een beetje moe, maar daar zullen ze in deze bezetting toch mee moeten leren leven. Door hun afwisselende, soms bijna Caribische ritmes en de jazz- en funkinvloeden is deze band ook zeker anders.

Het is geen band die het publiek opzweept met woorden, maar de mannen leggen zo veel energie in hun spel dat die vanzelf overslaat op het publiek. Natuurlijk is The London Souls nog een onbekende band hier aan de overkant van de Atlantische Oceaan, maar de kleine zaal is ook op deze maandagavond in de zomervakantie netjes gevuld met – aan het accent te horen – veel Amerikaanse toeristen, een handjevol pers en de ‘early adopters’ die de band al kennen van Bospop, de eerste airplay op 3FM of gewoon YouTube.

Mooi zijn de reacties op de concerten van The London Souls die op YouTube staan: oude rockers die flashbacks krijgen van At Fillmore East van The Allman Brothers Band en er is zelfs iemand die doorheeft dat een show van The London Souls wel eens de dichtst mogelijke benadering van een Jimi Hendrix-concert moet zijn. Was de eerste plaat van The London Souls nog een fraaie weergave van hun livesound, het nieuwe album Here Come The Girls is veel meer een liedjesplaat geworden. Tussen de southern rock en blues sound sijpelen The Beatles- en The Byrds-invloeden rijkelijk door en nooit eerder schreven de mannen zo’n extreem catchy liedje als Valerie, dat live ook van het podium spat.

Meesterlijke momenten tijdens de show zijn natuurlijk ook de oudere songs, zoals The Sound. Het is een nummer dat deze twee heren al jaren in Amerika spelen en vol passie rammen en jammen Chris en Tash elkaar naar grote muzikale hoogte. Soms neemt een van hen gas terug, maar een andere keer doen ze dat allebei en als ze plotsklaps daarna weer tegelijk voluit spelen is het kippenvelmoment onvermijdelijk.

Grappig zijn de soms best lange stiltes tussen de nummers door: Tash en Chris nemen de tijd om hun instrumenten te stemmen of de drums weer wat vast te schroeven en houden geen ellenlange speeches. ‘Praten’ naar het publiek doen deze heren vooral muzikaal. Tegen het eind van de set spelen de heren ook nog even een ruige Beatles-cover (Get Back) en gaat het in de toegift nog een keer compleet los met She’s So Mad. The London Souls deelt met deze show een geweldige dreun uit en het kan bijna niet anders of deze mannen staan binnen een paar jaar in de grotere zalen, zoals de Heineken Music Hall en wellicht zelfs wel Ziggo Dome.

The London Souls in Paradiso, Amsterdam
Gezien op maandag 13 juli 2015
Foto’s: Bernard Bodt

0 Reacties

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *