Frank Zappa – Apostrophe (‘) – 50th Anniversary (recensie)

frank-zappa

De jubileumeditie van Frank Zappa’s bestverkochte plaat bevat een heerlijke overdaad aan bonusmateriaal

Het is goed voorstelbaar dat een novice geïntimideerd raakt door de immense omvang van het oeuvre van Frank Zappa. Niet alleen het aantal stijlen waar de Amerikaanse zanger, gitarist, arrangeur en componist uit putte was duizelingwekkend, het vond ook nog eens zijn weg naar een gigantisch aantal studio- en livealbums. In de ruim dertig jaar na zijn dood groeit die catalogus nog altijd dankzij heruitgaven van reguliere platen en nooit eerder verschenen archiefmateriaal.

Apostrophe (‘), het album dat dit jaar precies een halve eeuw oud is, vormt een ideale instapplaat. Zonder dat Zappa concessies deed – iets waar hij überhaupt niet toe in staat was – bevatte het wel zijn meest toegankelijke songs. Veel rock en pop, terwijl hij ook nog midden in zijn fusion-fase zat. Het instrumentale titelnummer was daar een fraai staaltje van, met een gastrol voor ex-Cream-bassist Jack Bruce – al trok deze later zijn bijdrage in twijfel.

Grillige wendingen en absurde teksten

Het is verder onmogelijk niet onder de indruk te raken van de spitsvondige arrangementen, de speelse koortjes, de grillige wendingen die de liedjes nemen en de vaak volstrekt absurde teksten. Apostrophe (‘) ontpopte zich tot het bestverkochte album van Frank Zappa ooit, met zelfs een notering in de Amerikaanse albumlijsten. Hij zal ook een sardonisch soort genoegen beleefd hebben aan de Amerikaanse hitparadenotering van de single Don’t Eat The Yellow Snow. Een geweldig liedje trouwens. De jubileumeditie bevat een heerlijke overdaad aan bonusmateriaal. Zoals twee volledige optredens uit 1974 in Colorado Springs, Colorado en Dayton, Ohio, waarin we pareltjes tegenkomen als Don’t You Ever Wash That Thing?, Pygmy Twylyte, Is There Anything Good Inside Of You? en The Dog Breath Variations.

De geluidskwaliteit is, zoals gebruikelijk bij Zappa-projecten, uitstekend. Dat geldt ook voor de studio-outtakes, al zagen veel daarvan al eerder het licht op de compilatie The Crux Of The Biscuit uit 2016. Het album zelf is voortreffelijk gemasterd, met op de blu-rayschijf Dolby Atmos- en quadrafonische versies. Voor de nieuweling voor wie dit allemaal te veel is, is er ook een afgeslankte dubbel-lp. Of de Don’t Eat The Yellow Snow 7”-single op (vanzelfsprekend) geel vinyl.

Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over Frank Zappa? In de komende editie van Lust For Life (verkrijgbaar vanaf woensdag 25 september) lees je een uitgebreide coverstory over hem!

5 / 5 stars     

1 Reactie

  1. Anoniem 19 september 2024 Reageer

    En zo hoort t ook

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.