De nieuwe plaat van Sleaford Mods klinkt weer precies hetzelfde als de vorige, maar je raakt er niet op uitgeluisterd
Je kunt je er snel van afmaken, zo’n nieuw Sleaford Mods-album, ook als je er razend enthousiast over bent. Ze doen immers wat JJ Cale in de jaren zeventig reeds deed en Status Quo idem dito: ongeveer ieder jaar met een nieuwe plaat komen die qua vorm weer precies zo is als de vorige en wat inhoud betreft net zo goed. Maar dat doet dit Britse duo geen recht, zoals het dat Cale en de Quo destijds ook niet deed.
Natuurlijk, Andrew Fearn is weer verantwoordelijk voor de uit minimale beats opgebouwde backingtape, terwijl Jason Williamson daar overheen fulmineert. Maar de wijze waarop hij dat laatste doet is zo gevat en doordacht, daar raak je niet op uitgeluisterd. Het zijn geen Haddock-achtige scheldkanonnades, maar hij fileert met griezelige precisie het Engelse klassensysteem, trendvolgers en meelopers: ‘Excuse me mate, you just dropped one of your tattoos/Yeah, just over there!’
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life.
0 Reacties