Kwam Ryan Bingham in februari nog gewapend met slechts zijn gitaar en harmonica naar Bitterzoet, voor zijn show in Paradiso Noord, Tolhuistuin op 19 oktober sleept hij ook zijn band mee. De 34-jarige singer-songwriter vertelt over de voordelen van het toeren met een groep, nieuw materiaal en zijn strijd voor muzikale vrijheid.
Steve Earle, een grootheid binnen de Americana, klaagde ooit eens dat countryzenders niets willen zeggen en dat dit de afgelopen jaren alleen maar erger geworden is. Genregenoot Ryan Bingham is het daar helemaal mee eens: “Er lag een heleboel druk op me vanuit de platenindustrie om een pop/country-richting in te gaan, maar dat is iets waar ik vanaf het begin tegen gestreden heb. Ik wilde niet in één categorie gestopt worden, maar de kans krijgen om mezelf te zijn en te experimenteren met muziek.”
Bingham benadrukt dat hij niet voor dit vak gekozen heeft om beroemd te worden. “Ik wilde nooit een popster zijn. Er zijn verschillende soorten muziek waar ik van houd en ik wil ook de vrijheid hebben om daarmee te experimenteren. Het gaat er bij mij om dat ik nummers schrijf die persoonlijk zijn en iets voor mij betekenen. En dat ik die songs kan zingen voor mensen die er ook iets bij voelen. Het is misschien een andere benadering dan veel andere muzikanten hebben. Er zijn veel mensen die genieten van de moderne country die je op de radio hoort, maar dat is niets voor mij.”
Meer dan alleen country
Die drang om meer te zijn dan alleen een countryact blijkt wel op het in januari verschenen Fear And Saturday Night, waarop ook de nodige rock te horen is. Op dat lovend ontvangen album klinkt de Americanazanger ook een stuk optimistischer dan op sommige van de voorgangers. “Rond de tijd dat ik Junky Star [2010] en Tomorrowland [2012] maakte, zat ik in een zware periode in mijn leven”, vertelt Bingham, die het nummer Never Far Behind schreef over zijn ouders. Zijn vader pleegde zelfmoord en zijn moeder dronk zichzelf de dood in. “Maar de afgelopen tijd zit het weer mee. Het is een heel andere periode in mijn leven. Ik ben veel gelukkiger en ik maak mijn muziek met meer plezier. En dat hoor je terug in de recente songs.”
Teksten schrijven doet Bingham thuis en niet als hij – zoals nu – aan het toeren is. Toch denkt de jonge Oscarwinnaar al aan een opvolger van Fear And Saturday Night. “Er zijn al wat songs waar ik aan gewerkt heb. Als ik onderweg ben, probeer ik constant melodieën te vinden op de gitaar. Pas als ik thuiskom, schrijf ik de woorden erbij, want ‘on the road’ word ik te veel afgeleid. Ik geniet er enorm van om terug te gaan naar de roots en mandolines en violen toe te voegen aan mijn muziek. Dat is ook de richting die ik op mijn volgende plaat wil inslaan: een meer uitgeklede, akoestische sound.”
Eenzaam on the road
In tegenstelling tot zijn vorige optreden in Nederland, wordt Bingham tijdens zijn show in Amsterdam op 19 oktober dus weer bijgestaan door zijn bandleden. Dat heeft zo zijn voordelen, weet hij: “Ik geniet enorm van solo-optredens, je maakt op een heel andere manier een connectie met je publiek. Maar als ik in mijn eentje ga toeren en steeds enkele weken achter elkaar van huis ben, word ik eenzaam. Nu heb ik weer een paar vrienden om me heen die muziek met me maken. Dat geeft net wat extra energie. We spelen akoestische en elektrische versies van nummers van al mijn platen tot nu toe, maar de setlist verandert steeds. In Amsterdam kunnen we zomaar andere songs spelen dan tijdens andere shows. We zien dus wel wat er gebeurt als we er zijn.”
Ryan Bingham treedt op 19 oktober op in Paradiso Noord, Tolhuistuin. Klik hier voor info.
Foto: Bernard Bodt
0 Reacties