Er zijn nog maar weinig metal-legendes in leven, maar van de overgebleven acts toert gelukkig nog steeds een aantal de wereld rond. De ware ‘Metal Gods’ van Judas Priest zijn zelfs met hun 50 Heavy Metal Years-tournee bezig. Goed, de band is opgericht in 1969, maar we weten allemaal waarom deze show pas drie jaar later kon plaatsvinden. Al was naast de pandemie ook een gesprongen slagader bij gitarist Richie Faulkner een boosdoener. Gelukkig is de gitarist weer op de been. In de uitverkochte 013 te Tilburg gaven frontman Rob Halford, bassist/oprichter Ian Hill, drummer Scott Travis en gitaartandem Faulkner en Andy Sneap acte de présence. En dat deden ze met een weergaloze ‘best of’-show!
Wanneer de lokroep van het intronummer War Pigs van Black Sabbath klinkt, puilt 013 al helemaal uit – sommige fans blijven zelfs in de gang staan omdat het zo vol is. Overal hoor je gasten tegen elkaar opscheppen: “Ik heb ze drie keer gezien.” “Ik al vijf keer!” Of zoals sommige anderen maar liefst 33 keer. Er schijnt zelfs iemand in de zaal te staan die de band 666 keer zou hebben gezien, maar we gaan ervan uit dat deze totale Priest-fanaat dat getal uit zijn duim zuigt.
Warmdraaien
Maar goed, als dan de lichten uitgaan en Battle Hymn begint, drommen zelfs uit de gang nog enkele fans naar voren. One Shot At Glory! ‘You know how to have a good time don’t cha…’ Leren jas, gouden slingers aan de mouw, zonnebril en een grote ‘Devil’s Tuning Fork’ boven het podium: zoals je het wil van Judas Priest.
Het geluid van zowel de band als de zanger moet even aangepast worden aan de hoeveelheid mensen. Dat gaat al iets beter bij Lightning Strike, maar zanger Rob Halford klinkt nog steeds niet op volle sterkte. En eigenlijk blijft dat zo tijdens de daaropvolgende vijf nummers: You’ve Got Another Thing Comin’, Freewheel Burning, Turbo Lover, Hell Patrol en The Sentinel. Ze klinken allemaal goed, maar Halfords stem lijkt nog steeds warm te draaien. Als een oude mechanische motor, zonder technische snufjes, moet het allemaal goed ingelopen zijn voor het pas echt lekker draait.
Bij tour-nieuweling A Touch Of Evil is het dan zover. Vanaf dat nummer krijgt Halfords stem meer van zijn oude glorie terug: de scherpe uithalen en de typische sound die je bloed sneller doet stromen en tegelijk kan bevriezen. Met Victim Of Changes lijkt er even wat momentum uit het optreden weg te lekken, maar dat nummer geeft Halford wederom een moment om zijn stem op te rekken. Maar bij het weergaloze Blood Red Skies (ook nieuw op de setlist tijdens deze tour) kun je je echt wanen in de glorietijd van Judas Priest. Magistraal uitgevoerd en met gruizige projecties van industrialisatie op de achtergrond lijkt het nummer gekozen om het minder geliefde Ram It Down-album eens extra te belichten.
Richie’s favoriet
Zoals gewoonlijk ontbreken ook de covers The Green Manalishi (With The Two Prong Crown) van Fleetwood Mac en Diamonds & Rust van Joan Baez niet. Drummer Travis neemt kort het woord om te vertellen dat de show voelt als een thuiskomst. Want ooit, lang geleden, was hun eerste show met Richie Faulkner op gitaar in Tilburg. Om dat te vieren, spelen ze nu natuurlijk Richie’s favoriete nummer. “You all know what Richie’s favorite song is, right?”, vraagt Travis en de hele 013 roept ‘PAINKILLER!’
Painkiller was immers het nummer waarbij Faulkner zijn slagaderlijke bloeding kreeg tijdens het Louder Than Life Festival in Kentucky. Als de ambulance niet al toevallig in de buurt was en het niet slechts enkele minuten kostte om naar het ziekenhuis te rijden, had de man het niet overleefd. Painkiller staat dan ook weer als een huis en de hele zaal schreeuwt mee. Ook Halford piept en knerst zich heerlijk door deze stamper heen.
Motorritje
Toch valt wel af en toe op dat de zeventigjarige Rob Halford een beetje broos overkomt. Vooral tijdens Electric Eye: het refrein laat hij aan het publiek over en hij zoekt steun bij de wanden aan de zijkant. Bij The Hellion gaat hij er zelfs bij zitten. Was Painkiller te intens? Of laadt hij zich op voor zijn verkleedsessie in de coulissen en zijn ritje op de motor bij Hell Bent For Leather? Natuurlijk volgen ook nog een subliem Breaking The Law en Living After Midnight, dat dankzij de luide publieksparticipatie klinkt als het perfecte strijdlied om de nacht mee in te gaan. Een ‘best of’-show dus, vol met hits die de band in zijn afgelopen vijftig-jaar-en-een-beetje heeft afgeleverd. Volgend jaar verschijnt een nieuw album, dus een afscheidstournee is het zeker niet. Zoals de band zelf belooft: ‘The Priest Will Be Back!’
Judas Priest in 013, Tilburg
Gezien op donderdag 28 juli 2022
Foto’s: Tiffany Peters
0 Reacties