Na amper een jaar was Lenny Kravitz terug in Amsterdam. Dezelfde tour, iets andere setlist. En het was goed: de band was uitstekend op elkaar ingespeeld en Kravitz heeft op zijn zestigste niet alleen veel charisma maar ook een stem als een klok. En hij was zeer cool, maar dat zal niemand verbazen.
In 1989 stond Lenny Kravitz (1964) aan het begin van zijn carrière in Paradiso. Hij weet het nog. Vorig jaar presenteerde hij zijn nieuwe Blue Electric Light Tour in de Ziggo Dome. Kon men toen het bezwaar horen dat de show wat langzaam op gang kwam, een jaar toeren zorgt voor een iets andere opbouw. Het begin is in ieder geval overtuigend, met explosies en het toepasselijke Bring It On. De eerste minuten is het geluid vervormd, maar dat wordt snel gecorrigeerd en de eerste de beste gitaarrif van Craig Ross doet ons dat gauw vergeten.
Het nummer Minister Of Rock ’N Roll is op een aantal manieren veelzeggend: rock & roll is misschien niet de beste manier om Kravitz’ muziek te duiden. Zijn funkrock past meer in de traditie van Sly Stone en bijvoorbeeld de Peppers. Ook vanavond blijkt dat de nummers die daarvan afwijken minder overtuigen. Schoenmaker, blijf bij je leest. Maar wel een heel goede schoenmaker… En ‘Minister’? Jazeker. Kravitz is een beetje een dominee: hij preekt. Weliswaar niet religieus (hoewel hij een belijdend christen is) en ook niet politiek, maar zijn boodschap wordt het beste samengevat in het laatste nummer van vanavond: Let Love Rule. Maar zover zijn we nog niet.
Cool en swingend
TK421 heeft een stuwende bas en de eerste heupen beginnen in het publiek te bewegen. Lijkt alleen de titel op TVC15 van David Bowie of horen we er ook muzikaal iets van terug? Wellicht was Bowie een inspiratie. George Lucas was dat zeker, want TK421 kennen we als stormtrooper in Star Wars. Feit is dat het swingt. Als er nog ijs was, dan is dat gebroken bij Always On The Run. Misschien is het belangrijkste kenmerk van Kravitz wel dat hij zo ontzettend cool is. Geen maniertjes, helemaal echt. Dat is zeer weinigen gegeven (Clint Eastwood, Rutger Hauer, Arthur Fonzarelli en dan ben je er wel).
Lenny voelt zich gezegend dat we allemaal gekomen zijn. We zijn een grote familie en we hebben met elkaar gemeen dat we vanochtend allemaal zijn opgestaan. I Belong To You lijkt daardoor ook over ons te gaan. En dan heeft het ook nog een Prince-achtig ritme. Stillness Of Heart dreigt een beetje door te zeuren, maar dan komt er een lange akoestische gitaarsolo en eindigen we zowaar met een meezinger. Believe past inhoudelijk bij de avond, muzikaal mist het pit: boyband aan het begin, Europe aan het einde. Snel doorspoelen.
Stilte voor de storm
Kravitz introduceert zijn goed ontvangen nieuwe album Blue Electric Light, waar ook het eerder genoemde TK421 op staat. Met Paralyzed zijn we helemaal terug: dit is waar hij goed in is: stuwende, swingende funkrock. Heerlijk. Chamber is van hetzelfde laken een pak. Er ontstaat zelfs een kleine polonaise in de zaal. De overgang is groot als er een stilte valt en de zanger handen in het publiek gaat schudden. Vervolgens neemt hij plaats achter de piano voor I’ll Be Waiting. Het is stilte voor de storm: zes grote hits achter elkaar, te beginnen met It Ain’t Over ‘Til It’s Over. Een half uur puur genot volgt, kort onderbroken voordat toegift Let Love Rule de avond samenvat. De dominee eindigt zijn preek in stijl, heel cool en heel swingend.
Lenny Kravitz in de Ziggo Dome, Amsterdam
Gezien op maandag 24 maart 2025
Foto’s door Anne-Marie Kok
Meer lezen over Lenny Kravitz? Bekijk hier Lust For Life 044, inclusief een interview met hem!
0 Reacties