De heavy bluesrock van Bonamassa krijgt op Time Clocks weldadige soul- en folkinjecties
Je zou niet zeggen dat Time Clocks op een hoogst gecompliceerde wijze tot stand is gekomen toen de pandemie op zijn hoogtepunt was en producer Kevin Shirley niet eens fysiek aanwezig mocht zijn in New York toen de opnames plaatsvonden. Het album heeft een sprankelende directheid die ieder beeld van afstand houdende en maskertjes dragende muzikanten tenietdoet. De mix van de onvolprezen Bob Clearmountain kan je doen geloven dat iedereen op een kluitje het zweet uit het lijf staat te spelen.
De heavy bluesrock van Bonamassa krijgt hier op gezette tijden een weldadige soul- of folkinjectie en in de eerste helft van zijn solo in Notches buigt hij hoffelijk naar B.B. King. ‘I was never a great puncher of time clocks’, zo luidt de openingszin van het door geweldig koorwerk opgestuwde titelnummer en Bonamassa’s gitaarspel is navenant: vrij en onvervaard. Kán deze man eigenlijk wel een slechte plaat maken? Schitterend hoesontwerp trouwens van Hugh Syme, die zich onlangs ook al met Dream Theaters A View From The Top Of The World voor de eindejaarstrofee kandideerde.
Bekijk hier meer cd-recensies van muziekblad Lust For Life. Meer lezen over Joe Bonamassa? Bestel hier Lust For Life 020, met de bluesrock-grootheid op de cover!
0 Reacties