Met een nieuwe gitarist, een aantal krasse knarren en een schatkist aan goede songs betreedt Deep Purple het podium van de Ziggo Dome. ‘Since 1968’, staat er op de T-shirts van sommige fans. Ook zij verwachten een feest der herkenning en zijn benieuwd hoe die nieuwe (eerder al als freelancer actief bij de band) het gaat doen. Nou, heel goed. Simon McBride hoeft zijn voorgangers niet te doen vergeten, maar hij heeft een groot aandeel in het succes van deze avond.
Deep Purple is vandaag het hoofdprogramma, maar voor een enkeling is deze avond in Amsterdam een ‘double feature’. In het voorprogramma staat immers Jefferson Starship. Een legendarische naam en de opvolger van het minstens zo legendarische Jefferson Airplane. David Freiberg (84) zat in beide bands en is nog het enige lid van het eerste uur. Vanavond blijkt dat hij zijn beste tijd achter zich heeft en zangeres Cathy Richardson is geen Grace Slick, maar het is leuk de bekende nummers weer eens te horen.
Deep Purple Mark IX
Deep Purple heeft door de jaren heen heel wat bezettingen gehad, die allemaal een eigen naam gekregen hebben, Mark I tot en met Mark IX. Met die laatste hebben we hier te maken, met drummer Ian Paice (de enige die er altijd bij was) en met Ian Gillan en Roger Glover (ook van die hit met die kikker), die onder andere deel uitmaakten van de gedenkwaardige Mark IIa. Heden geen Ritchie Blackmore of David Coverdale bijvoorbeeld, maar dat is genoegzaam bekend. De band trapt af met Highway Star. De zang van Ian Gillan is herkenbaar en karakteristiek, toetsenist Don Airey gaat vol op het orgel. McBride geeft meteen al zijn visitekaartje af. Zijn vingers gaan zo snel over de snaren, dat de grote schermen boven het podium het af en toe niet eens bij kunnen houden. Een vervagende kluwen van vingers zorgt voor een indrukwekkend geluid.
Ode aan Jon Lord
Bij No Need To Shout legt Gillan zijn arm over de schouders van Glover, die stoïcijns naar de horizon kijkt, met een glimlach op de mond. Nothing At All is ook een nieuw nummer, maar het is geen hoogtepunt: een bleke brei, met veel ruimte voor wat warrige solo’s. Nee, dan het volgende: Uncommon Man, opgedragen aan de overleden John Lord. McBride laat zijn gitaar huilen, bas, drum, toetsen en zang voegen stuk voor stuk in. When A Blind Man Cries krijgt een geweldige uitvoering: Gillan schreeuwt het uit, tot zijn hoofd purper aanloopt. Dichter bij Child In Time komen we vandaag niet, dat nummer wordt al twintig jaar niet meer live gespeeld (voor het laatst uitgevoerd in Charkov of in Jakarta, daarover verschillen de bronnen van mening).
De solo’s zijn ook een verstandige truc: als de een excelleert, dan kan de ander even uitrusten. Aireys lange proeve van bekwaamheid is op zich heel bedreven, met stukjes Mozart en Herman Emminks Tulpen Uit Amsterdam, maar zit het publiek hier op te wachten? Perfect Strangers wordt dan ook met gejuich onthaald. Bij Space Truckin’ klinkt het ‘Come on, come on’ minstens zo hard uit de zaal als van het podium. En dan Smoke On The Water, natuurlijk al bij de eerste toon herkend. In een psychedelisch filmpje op de achtergrond ontwaren we zelfs even het hoofd van Frank Zappa. Het was immers een van zijn fans die verantwoordelijk was voor die rook.
Hard, vaardig en bekend
Als toegift Hush, een hit van Deep Purple uit de periode waarin de band zijn eigen geluid nog niet had gevonden, nu in een stevig jasje. Glover krijgt verdiende aandacht en respect voor een solo en met Black Night eindigen we geheel in stijl. Hard, vaardig en bekend. Wat willen we nog meer?
Deep Purple in Ziggo Dome, Amsterdam
Gezien op maandag 10 oktober 2022
Foto’s door Ans van Heck
Meer over
14 Reacties
Echt een geweldig concert. En Simon McBride mag blijven. Wat een fantastische gitarist. Heel erg genoten van de band waar ik al ruim 40 jaar fan van ben. En wat een plezier stralen de mannen na al die jaren nog steeds uit.
Laat ik nou Nothing at all als 1 van de (vele) hoogtepunten hebben ervaren!
Geweldig concert met een nog geweldiger gitarist.
Plezier en muzikaliteit spatte er van af.
Nothing at all is een van de beste nummers van de laatste jaren, geweldige compositie. Smaken kunnen verschillen natuurlijk. Voor mij was het samen met lazy een hoogtepunt. Anya ook een mooi nummer maar daar zat geen geweldige gitaarsolo in helaas. Luister maar eens naar de live versie van blackmore.
Toch jammer dat deze band (al jaren) zo weinig aandacht krijgt in ons land. Qua vakmanschap spelen ze de leeftijdgenoten van de Stones volledig weg.
enorm genoten. Het zijn stuk voor stuk virtuoze musici waar het plezier van afstraalt. Je ziet de leeftijd er niet aan af. Blij dat ik het mocht meemaken samen met mijn dochter. Wij hebben dezelfde muzieksmaak. Vanwege mijn leeftijd was Smoke on the Water het hoogtepunt.
De volgende keer zijn we er weer bij.
Top concert, met geweldige gitarist en verder tijdloze top muzikanten Heerlijke opener met Highway Star en dito afsluiter met Black Night.
Inderdaad geweldig concert. Vergeet de drummer niet: wat een inzet voor een 80-er !! Ian Paice heeft geen slag gemist. Maar inderdaad ook de nieuwe gitarist, echt virtuoos. Blij dat ik geweest ben.
Samen met mijn dochter die Deep Purple niet eens kende een top avond gehad. Wat hebben we genoten zowel de oude als de nieuwe nummers vanaf begin tot eind geweldig.
Wat een geweldig concert! Ze speelden elk en samen zo enorm muzikaal. Ian Paice (mijn held) en Roger Glover samen zo’n strakke motor. En Simon McBride liet al snel weten met een indrukwekkende solo dat hij hier naadloos bij past. Jammer dat ze child in time niet meer spelen, helaas maar om bekende redenen. Een genot om Deep Purple vanaf mijn allereerste LP -made in Japan – na al die jaren nog zo te kunnen ervaren! Wauw
54 jaar fan zijn is op deze avond weer herbeleefd. Wat een geschiedenis en wat we misschien nog mogen beleven. Genoten met vrouw en kinderen. Gitaarsound is weer helemaal terug met de jongste aanwinst. 13 jaar terug onze hond vernoemd naar Gillan. Nu, allebei nog dartelend op het toneel met speelvreugde, net zoals de hele band. Afscheidstour?, ik hoop stiekem………
Super concert en wat hadden de mannen er nog een plezier in. En wat een gitarist die Simon Mc Bride. ( luister ook eens naar zijn solo album the fighter).
Top concert. Ik ben fan vanaf het begin. Ongelooflijk dat de leden van Deep Purple nog met zoveel energie en plezier spelen. Voor mij is en blijft het één van de beste live bands ooit en improviseren er nog steeds lustig op los. Ook mijn zoons hebben genoten!!!
Deep Purple was weer fenomenaal. Simon McBride is een aanwinst voor de band. Volgend jaar gaan ze de studio in voor een nieuwe cd.
Inderdaad Deep Purple is altijd een feest live. Ik zag hen niet in Nederland maar wel in oktober in Lille en de muziek is nog altijd fantastisch zoals vroeger ,Simon speelt zoals Blackmore en is een aanwinst alhoewel ik Steve zijn gitaarspel ook altijd heel ,heel mooi vond.
Ian zingt wat mij betreft nog steeds de pannen van het dak en kreeg in Lille zelfs applaus van Roger na zijn “superb” vertolking van “When a blind man cries”.
Simon moet gewoon een zwart pruik en zwarte kleren aan dan ben je terug naar Mark II. De verrassing in de solos zijn weer terug, weer gevaarlijk. Blackmore waardig