Het meest legendarische album van Genesis? Verschillende studioplaten komen daarvoor in aanmerking, maar ook de liveregistratie Seconds Out uit 1977 is een serieuze kanshebber, dankzij een haast perfecte setlist uit de prog-hoogtijdagen van de band. En natuurlijk op de valreep nog de klanken van gitarist Steve Hackett, die kort daarna zou vertrekken. Vanavond staat hij met zijn eigen band in TivoliVredenburg om het album integraal te vertolken.
De rij voor de ingang van TivoliVredenburg doorkruist om 19:00 al half Utrecht. Zelfs achter de kassa bij de popzaal kijken de medewerkers het geamuseerd en lichtelijk verbaasd aan. Is het de onwennigheid van het 1G-beleid? Misschien deels. Maar veel belangrijker: Hackett-fans zijn trouwe fans, zo blijkt ook aan het grote aantal mensen dat niet alleen deze avond komt kijken, maar ook een dag eerder al bij het eerste concert aanwezig was. En natuurlijk is iedereen vooral ook blij ‘dat het weer mag’, niet in de laatste plaats Hackett zelf: “Wat heerlijk om weer mijn geld te kunnen verdienen met het maken van lawaai.”
Hackett doet deze tournee zijn eigen voorprogramma: waar het optreden natuurlijk vooral draait om de integrale uitvoering van Seconds Out, begint de gitarist met een half uurtje solowerk gevolgd door een pauze. Hoogtepunt in deze opwarmset is ongetwijfeld Shadow Of The Hierophant, maar ook het van zijn meest recente album afkomstige The Devil’s Cathedral is bijzonder prettig.
Steve Hackett: bevlogen en oprecht
Het werk van Genesis speelt een belangrijke rol in Hackett’s tournees van de laatste jaren. Boze tongen zouden kunnen beweren dat dit een commerciële keuze is vanwege de financiële problemen die zijn scheiding hem opleverde. Maar wie de beste man bezig ziet, merkt meteen dat daar niets van waar is: Hackett is bevlogen en oprecht. Tijdens opener Squonk is de glimlach niet van zijn gezicht te krijgen en de noten in The Carpet Crawlers hebben nog evenveel emotie als 45 jaar geleden. Overigens, voor de echte kenners: dat laatste nummer komt inclusief het eerste couplet voorbij!
De hoogtepunten van de avond laten zich raden: Firth Of Fifth brengt iedereen in extase en Supper’s Ready bewijst zich wederom als magnum opus van Genesis. De toegift met Dance On A Volcano en Los Endos stuurt iedereen voldaan naar huis.
Puristen
De echte puristen zullen deze avond wat moeilijke momentjes hebben gehad. Een saxofoonsolo in I Know What I Like? Het lijkt op papier haast ondenkbaar, maar wie wat minder streng in de leer is, zal beamen dat het juist dit soort vrijheden zijn die het concert iets extra’s geven. En omdat Hackett zijn vaste, ijzersterke band bij zich heeft, werkt het ook gewoon. Twee personen moeten echt even apart genoemd worden: drummer Craig Blundell geeft met zijn frivole maar strakke speelstijl een bijzonder fijne draai aan de partijen van Phil Collins/Chester Thompson, zonder daarbij het origineel te verloochenen. En zanger Nad Sylvan bewijst opnieuw dat hij degene is die je moet bellen wanneer Peter Gabriel niet beschikbaar is.
Later deze maand staat het trio Phil Collins, Tony Banks en Mike Rutherford in de Ziggo Dome. Hoewel ook zij in hun huidige tour weer iets meer terug lijken te grijpen naar de klassieke periode van de band, is het Genesis van nu op geen enkele manier te vergelijken met de ode aan het oude materiaal die Steve Hackett neerzet. En dat is ook prima zo: beiden hebben hun eigen publiek en dat mag vooral zo blijven. Een Genesis-reünie in de vijfmansbezetting zit er niet meer in, en dus is Hackett solo de beste manier om de herinnering aan de jaren ’70 levend te houden.
Gezien op dinsdag 8 maart 2022
Foto’s door Ans van Heck
Meer lezen over Steve Hackett? Bekijk hier de Genesis-playlist die de gitarist vorig jaar voor ons samenstelde!
1 Reactie
Geweldig concert en voor mij heel bijzonder omdat mijn zoon mij had uitgenodigd; hij is inmiddels minimaal zo’n Hackett en Genesis liefhebber als ik al ben vanaf zijn leeftijd nu… en juist heel mooi om wat musicale uitstapjes bij sommige nummers van Seconds Out te horen. Avond om nooit te vergeten.